Camino Inka

Ola chico´s en chica´s!!

We zijn weer in de bewoonde wereld. Na 4 dagen hard werken konden we (na enige flinke vertraging) vannacht eindelijk genieten van een hete douche, een toiletpot en een matras! Toch wel erg fijn!

4 dagen geleden begonnen we onze Inca Trail naar Macchu Picchu. 42 kilometer berg op en berg af. En ik kan je vertellen dat is geen pretje!

De avond voordat we aan de trail zouden beginnen kwam de gids langs om ons een briefing te geven. Nou volgens mij had ie daar helemaal geen zin in en wilde die zo snel mogelijk weg. Hij vertelde het programma voor de komende 4 dagen en weg was hij weer. Ons achterlatend met nog een hele hoop vragen..Fijn begin dus!

Afijn, de volgende morgen zouden we worden opgehaald om 6 uur. Dit werd 7 uur en we waren alweer bang dat ze ons vergeten waren. Gezien het gedrag van de gids de avond ervoor..
Eindelijk waren we op weg naar Ollyantatambo waar we de rest van de groep zouden oppikken. Om vervolgens door te rijden naar KM 82, waar de trail zou beginnen.

Dag 1 zou bestaan uit 4 uur wandelen op vrij vlak terrein. 8 kilometer in totaal. Het was die dag snikheet, dus zelfs dat was al een hele opgave! Zeker met een tas, slaapzak en matrasje (als je het zo mag noemen) nog op je rug. Maar achteraf gezien mochten we op dag 1 nog helemaal niet klagen!

Dag 2 zou de zwaarste worden. 12 kilometer zouden we lopen. 7 uur in totaal, waarvan 5 uur steil bergopwaarts naar het hoogtse punt van 4300 meter, en daarna een steile afdaling van 2 uur naar camp 2. We waren kapot, konden geen stap meer zetten na die dag. We hadden ook allebei nog een beetje last van onze schouders en bovenrug van de bungee slingshot. En met die tas, matras en slaapzak op je rug maakt dat het wel heel zwaar opeens. Maar het was wel heel erg tof om het hoogste punt, Dead Women´s Pass) bereikt te hebben! Dan voel je je KING zeg!

Dag 3 was niet de zwaarste maar wel de langste. 10 uur, 16 kilometer, wandelen. Voornamelijk wat ze hier noemen Andean Flat. Wat dus betekend dat het klimmen en dalen is. Voornamelijk klimmen zijn we achter gekomen! Gelukkig hebben we ook deze dag zonder veel problemen overleefd. Behalve een flinke regen/hagelbui op ons dak gehad te hebben en Lars die een paar keer goed door zijn enkel is gegaan op de rotsen, zijn er niet al te veel problemen geweest. Lars huppelt nu alweer vrolijk rond.

Dag 4 zou maar 6 kilomter, 2 uur, wandelen zijn. Waarvan we na 1 uur en 10 minuten zouden aankomen bij de Sun Temple welke al uitzicht zou moeten geven op Machu Picchu. Nou niet dus! Vlak voor aankomst bij de Sun Temple kregen we weer een bui op ons dak en aangekomen bij de tempel was het harstikke bewolkt! Gelukkig trok de bewolking na een kwartiertje omhoog waardoor we een glimp konden opvangen en naarmate we de afdaling naar Macchu Picchu verder maakten klaarde het weer compleet op! De aankomst in MP was geweldig! Het weer was super! We waren weer in de bewoonde wereld en we hadden het allemaal zonder kleerscheuren overleefd! Het eerste wat we gedaan hebben was een Coca Colaatje nemen! Haha! Spullen opgeborgen in de storage en toen de tour door MP gemaakt. GEWELDIG mooi kan ik je vertellen. En alles zat opeens mee, het was snikheet, geen wolkje aan de lucht en helemaal niet zo enorm druk! Na de tour nog even bleven hangen en daarna de bus naar beneden genomen naar Aguas Calientes. En we zaten nog geen 5 minuten in de bus of het begon alweer keihard te plensen! Wat een geluk dat wij prachtweer hadden toen we daar boven waren! Aangekomen in Aguas Calientes hebben we heerlijk lang met de groep gelunched en flink genoten va de hamburgers en pizza´s die er heel goed in gingen! Ik moet er wel even bij zeggen, dat we over het eten tijdens de trail niet mogen klagen. Dit was tov van alle andere elementen van het camperen tijdens de trail behoorlijk luxe!!

Om 18.45 uur zouden we de trein terug naar Ollyantatambo hebben en vervolgens een bus naar Cusco. Helaas had de trein een technisch mankement, waardoor onze trein helemal niet meer reed. Na de eerste 45 minuten vertraging werd er omgeroepen dat ze een trein vanuit Ollyantatambo naar Aguas Calientes gingen halen, wat een rit van 2 uur is, zodat we om 21.00 uur ongeveer zouden kunnen instappen. Vertrek was inmiddels ongeveer 22.00 uur vanuit AC. Er waren veel probleen met de zitplaatsen, want de trein van 18.45 en 21.00 uur werden samengevoegd. Daarna stond ons nog een rit van 2 uur naar Ollyantatambo tegemoet en vervolgens nog de aansluitende bus naar Cusco, die gelukkig wel heeft gewacht. En welke ook nog eens 2 uur zou duren. Na een vroege ochtend (NB: 03.00 uur opstaan), waren we helemaal kapot! En meer dan enorm blij om eindelijk weer terug in het hostal in Cusco te zijn.

En nu hebben we nog 1 dag te gaan, voordat we morgen weer richting huis komen. Deze dag zal voornamelijk rust, rust en nog een rust bevatten! Misschien nog snel wat souvenirs scoren, en vanavond voor de laatste keer uit eten in Fallen Angels. Gezellig met onze nieuwe Braziliaanse vrienden van de Inca Trail. Dit keer neem ik wel de camera mee zodat we kunnen laten zien hoe gaaf dit restaurant is!!

Adios amigo´s! En tot snel weer allemaal!